Wat is normale babyslaap?
Wanneer je baby weigert toe te geven aan slaap, wanneer je baby alleen in slaap valt tijdens het borstvoeden, of wanneer je baby onrustig slaapt, kunnen twijfels ontstaan over of het slaappatroon van je kind normaal is of dat je iets verkeerd doet als ouder.
Maar wat bepaalt precies ""normale babyslaap""? Hoeveel slaap heeft je baby normaal gesproken nodig? Wanneer zal je baby zelfstandig in slaap kunnen vallen? En wanneer bevindt je baby zich in de diepe slaapfase die door veel professionals als bijzonder belangrijk wordt beschreven?
Hieronder zullen we proberen een beetje inzicht te bieden in wat jaren van onderzoek en ervaring ons hebben geleerd over normale babyslaap, en waar je als ouder aan kunt denken als je bij dat zesde kopje koffie zit en slaap moeilijk te vinden lijkt.
Wanner bevindt je baby zich in de diepe slaapfase?
Een basaal begrip van de verschillende slaapfasen kan veel ouders enorm helpen.
Laten we beginnen met het bekijken van de slaapbiologie van de baby; de meeste ouders zullen al een enorme opluchting ervaren. In feite duurt de slaapcyclus van een baby ongeveer 40-55 minuten. Dat is wat korter dan je eigen slaapcyclus als volwassene. Desondanks doorloopt je baby in deze korte tijd alle verschillende slaapfasen die nodig zijn voor ontwikkeling, inclusief diepe slaap.
Onthoud! Alle kinderen zijn anders. Sommige kinderen doorlopen een volledige slaapcyclus in 30-35 minuten – en dat is helemaal normaal.
Feiten over slaapbiologie
De verschillende slaapfasen zijn hetzelfde voor alle mensen, maar de manier waarop ze zijn samengesteld (slaaparchitectuur) verschilt afhankelijk van je leeftijd.
- NREM1 = zeer lichte slaap. Je bent nog niet echt ""in slaap"" en bent nog steeds bewust. Volwassenen kunnen een slok water nemen, naar het toilet gaan of zichzelf onder het dekbed instoppen. Het wordt ook wel "licht ontwaken" genoemd wanneer dit 's nachts optreedt.
- NREM2 = lichte slaap. Je slaapt, maar kunt worden gewekt door zelfs de geringste verstoring.
- NREM3 = diepe slaap. In deze fase is het onaangenaam om gewekt te worden.
- NREM4 = zeer diepe slaap. Nu is het moeilijk om de persoon wakker te maken en het voelt ongemakkelijk om gewekt te worden.
- REM = droomslaap. Kan gemakkelijk worden gewekt.
De meeste mensen kunnen herkennen wanneer een kind diep slaapt (NREM3/4).
Het kind ligt helemaal stil, je kunt ze aanraken en misschien zelfs verplaatsen zonder dat ze significant reageren. Je kunt zien en horen dat hun ademhaling vrij zwaar, kalm en langzaam is.
Wanneer het kind de lichte fase van slaap bereikt (NREM1/2 en REM), zal de ademhaling echter sneller zijn, misschien zelfs afwisselend. Het kind zal meer ""actief"" zijn, bewegen, en je kunt vaak denken dat ze wakker worden of een ""onrustige slaap"" hebben.
De slaapcyclus van een pasgeboren baby duurt ongeveer 40-50 minuten en ziet er als volgt uit:
- De slapende pasgeboren baby gaat direct naar de REM-slaapfase.
- Vervolgens gaat de pasgeboren baby naar de NREM3- en NREM4-fasen van slaap.
- De pasgeboren baby keert terug naar de REM-slaapfase.
Nu is de slaapcyclus van de baby compleet en kan een nieuwe beginnen.
Wanneer je baby ongeveer 2-6 maanden oud is, zal hij of zij twee nieuwe slaapfasen hebben: NREM1 en NREM2. Ouders zullen vaak merken dat de slaap van hun baby verandert, moeilijker, zou je kunnen zeggen, en dat hun baby (veel) meer hulp nodig heeft om in slaap te vallen.
De reden is eenvoudigweg dat de baby nu de gemakkelijke ""in slaap vallen"" soort slaap ervaart, die hij of zij nog nooit heeft gehad. Voor sommige kinderen lijkt het misschien alsof ze niet willen toegeven aan slaap, maar het gaat er meer om dat ze eenvoudigweg nog niet in staat zijn om dit te doen. Tenminste, niet zonder hulp.
Vanaf 2 tot 6 maanden blijft de slaapcyclus van je baby ongeveer 40-50 minuten duren:
- Het kind begint in de NREM1-slaapfase en gaat over in de NREM2-slaapfase, ALS het kind niet wordt gestoord en de slaapondersteuning krijgt die het nodig heeft.
- Het kind schakelt vervolgens over naar de NREM3- en NREM4-slaapfasen.
- Het kind keert nu terug naar de NREM2- en NREM1-slaapfasen.
- Het kind gaat de REM-slaapfase in.
- Het kind eindigt in de NREM1-slaapfase.
Nu is de slaapcyclus van de baby compleet en kan een nieuwe beginnen.
Hoe jonger het kind, des te meer van de slaap van het kind vindt plaats in REM- en diepe NREM-slaapfasen. Een pasgeboren baby brengt bijvoorbeeld 50% van de tijd door in REM-slaap, ook wel aangeduid als ""diepe slaap"".
Dit is wanneer het lichaam en de geest rusten en zich opladen. Zowel pasgeborenen als oudere baby's krijgen veel diepe slaap. Dit zou ouders van baby's die tussen elke slaapcyclus wakker worden, gerust moeten stellen.
Hoeveel slaap heeft je baby nodig?
Het korte en enigszins saaie antwoord is dat het varieert van kind tot kind.
Tientallen jaren van onderzoek hebben aangetoond dat er een groot verschil is in wanneer, hoe lang en hoe een kind slaapt. Het hangt af van het individuele kind en gezin, evenals van de samenleving waarin het kind leeft.
Je hebt misschien grafieken gezien die beschrijven hoeveel slaap een baby zou moeten krijgen op basis van hun leeftijd. Sommige grafieken hebben zelfs beschrijvingen van wanneer de baby moet slapen en hoe lang.
Deze grafieken zijn vaak bedoeld om ouders te helpen. Maar wat betekent het voor jou als de slaap van je baby niet overeenkomt met de informatie in de grafiek?
Het is belangrijk om in gedachten te houden dat alle kinderen anders zijn. Sommige kinderen hebben minder slaap nodig en sommige hebben juist meer slaap nodig.
Bijvoorbeeld, een baby van 9-10 maanden oud kan floreren op negen uur slaap (met ontwaken, natuurlijk) en een enkele slaap van één uur, terwijl een andere baby van 9-10 maanden oud 10-11 uur per nacht kan slapen (met ontwaken) en twee dutjes van 2 uur kan doen. Het varieert allemaal van kind tot kind.
Proberen om een baby die niet meer slaap nodig heeft te laten slapen, is niet alleen stressvol, maar geeft de baby ook een minder positieve ervaring van slaap en in slaap vallen. Denk eens aan je eigen slaappatroon; je kunt niet per se om 20.00 uur in slaap vallen alleen omdat je partner dan moe is, toch?
Onderzoek is gebaseerd op statistieken en behandelt alleen hoe de meeste kinderen slapen, niet wat JOUW baby nodig heeft.
Daarom raden we je ten zeerste aan om je te richten op je kind op individueel niveau en de behoeften van je kind, in plaats van je aan algemene richtlijnen in een grafiek te houden.
Een zeer algemene richtlijn voor 24 uur slaap
- Gebaseerd op onderzoek en de ervaring van Sovende Børn
Pasgeborenen (0-3 maanden):
Ongeveer 14-17 uur slaap: Dutjes en nachtelijke slaap zijn volledig individueel.
Baby's (4-11 maanden):
Ongeveer 12-15 uur slaap: Het kind neemt 1-4 dutjes en krijgt 's nachts een reguliere slaap, vaak met ontwaken elke één tot twee uur tussen 22.00 en 05.00 uur.
Peuters (1-2 jaar):
Ongeveer 11-14 uur slaap: Het kind gaat van twee naar één dutje en krijgt een reguliere nachtrust, veel kinderen van deze leeftijd hebben 1-3 ontwaken, terwijl sommige doorgaan met ontwaken elke één tot twee uur tussen 22.00 en 06.00 uur.
Oudere kinderen (3-5 jaar):
Ongeveer 10-13 uur slaap: Sommige kinderen slapen tot 's middags aan het begin van hun vierde levensjaar, maar de meesten ontgroeien deze gewoonte tegen de leeftijd van vier jaar. Het kind krijgt een reguliere nachtrust; sommige kinderen hebben echter nog steeds één tot meerdere ontwaken op sommige of alle nachten.
Houd er rekening mee dat er altijd kinderen zullen zijn die meer of minder slapen dan bovenstaande, en dit kan perfect normaal en gezond zijn voor dat kind.
Als je de bovenstaande informatie in tabelvorm wilt, kun je die
hier vinden.
Waarneer kan je baby zelf inslapen?
Veel ouders zijn geïnteresseerd in wanneer hun baby zelfstandig, zonder hulp, kan inslapen. Het eerlijke antwoord is dat er geen eenduidig antwoord is op deze vraag, maar het zal meestal ergens liggen tussen de geboorte en 4-5 jaar, afhankelijk van wat je bedoelt met "zelfstandig inslapen".
Als het gaat om het moment waarop je baby niet meer gewiegd hoeft te worden in je armen of ingebakerd moet zijn om in slaap te vallen, en bijvoorbeeld in bed kan liggen en handen vast kan houden bij bedtijd, dan kan dit al vroeg gebeuren, ergens tussen 6-12-18 maanden. Maar het is realistischer om te denken dat het kind rond de twee jaar oud zal zijn.
Als het gaat om het kind naar bed brengen, welterusten zeggen en de kamer verlaten, vinden sommige pasgeborenen dit prima. Maar de meesten niet. Een realistische schatting is dat dit langzaam zal gebeuren zodra het kind 3 of 4 jaar oud is.
Dit is waarschijnlijk niet het antwoord dat je wilde horen, maar het is belangrijk om realistische verwachtingen te hebben, zodat je je geen onnodige zorgen maakt over je kind of je eigen vaardigheden om je kind te laten slapen.
Waarneer zal je baby doorslapen in de nacht?
Veel ouders vragen zich af wanneer hun baby ""door zal slapen"" in de nacht, oftewel in staat zal zijn om over te gaan van de ene slaapcyclus naar de volgende zonder hulp, zodat ze drie, vijf en zeven uur kunnen slapen zonder de hulp van de ouders.
Ook op deze vraag is er geen duidelijk antwoord. Sommige baby's doen dit al vanaf een paar dagen oud, terwijl anderen ontwaken hebben die ouderlijke hulp vereisen tot ze schoolgaand zijn.
Sommige baby's slapen langere tijd achter elkaar gedurende de eerste 3-4 maanden van hun leven en ervaren dan nachtelijke ontwakingen.
Als ons wordt gevraagd om een realistische, op ervaring en onderzoek gebaseerde schatting te geven van wanneer de meeste baby's beginnen met ""door te slapen in de nacht"", dan zal dit meestal ergens tussen de 12 maanden en 2,5-3 jaar oud zijn. Opnieuw hangt het af van hoe jijzelf ""door slapen in de nacht"" definieert.
De Gezondheidsautoriteiten hanteren vijf uur als referentiepunt voor ""door slapen in de nacht"". Uit onze ervaring weten we echter dat veel ouders denken dat hun kind minstens acht uur moet slapen, wat gelijk staat aan een volwassen nachtrust, om daadwerkelijk ""door de nacht te slapen"".
Is het oké als mijn baby inslaapt tijdens het borst- of flesvoeden?
Onderzoek toont aan dat de baby wordt gekalmeerd door te zuigen en door melk te drinken, of het nu via borstvoeding of flesvoeding is, omdat er tijdens de voeding hormonen worden afgescheiden in de maag van de baby. Moedermelk bevat zelfs slaapinducerende hormonen.
Het feit dat de baby dicht bij het lichaam wordt gehouden, misschien zelfs huid-op-huidcontact heeft tijdens het drinken, is een andere kalmerende factor die kan helpen om in slaap te vallen.
Ouders hoeven zich geen zorgen te maken als hun baby in slaap valt tijdens het borst- of flesvoeden. Het is niet alleen normaal, het is de manier waarop de natuur zowel de melk als de baby heeft ontworpen.
Opmerking: Sommige pasgeborenen of baby's moeten misschien worden gewekt om ervoor te zorgen dat ze voldoende melk binnenkrijgen. Uw zorgverlener of lactatieadviseur zal hierover advies geven als dit op uw kind van toepassing is.
De angst om het 'juiste' te doen
Ouders kunnen gaan twijfelen of het hun schuld is als hun baby niet ""volgens het boekje"" slaapt of als de baby 's nachts wakker wordt, ook al slapen andere kinderen in de lokale moedergroep wel door.
Alleen al de gedachte dat het gebrek aan slaap van uw kind veroorzaakt kan worden door iets dat u verkeerd doet, kan gemakkelijk in uw hoofd opkomen, en vragen als ""is het het verkeerde bed, speentje, voedsel, bedtijd routine, enz.?"" kunnen door uw hoofd spoken.
Sommige ouders kunnen zelfs twijfels hebben of er iets mis is als hun kind niet slaapt zoals ze hadden verwacht of volgens wat andere ouders als een gebruikelijk slaappatroon beschouwen.
Maak je geen zorgen! Het is tijd om alle negatieve gedachten over ""slechte gewoonten"" en andere angstige veronderstellingen van je af te zetten. Er is absoluut geen onderzoek dat reden geeft om te geloven dat uw baby nooit in een normaal bed zal slapen alleen omdat het de eerste drie, vijf of elf maanden in een inbakerdoek of babyhangmat slaapt.
Kun je een baby leren slapen?
Je kunt je baby niet leren hoe hij of zij moet slapen, omdat de baby al weet hoe het moet. De baby heeft veel van zijn of haar leven in de baarmoeder doorgebracht met niets anders doen dan slapen. Slaap gebeurde vanzelf toen de baarmoeder de baby tot rust wiegde.
De baby was nooit hongerig, en het geluid van het hart van de moeder, rommelende darmen en omgevingsgeluiden, zoals spraak, televisie en alledaagse activiteiten, hielpen allemaal bij het creëren van een rustgevende, slaapverwekkende soundtrack.
Met andere woorden, je kunt je baby niet leren hoe hij moet slapen, maar je kunt slaap aanbieden onder omstandigheden die het slapen van je kind ondersteunen. Bijvoorbeeld proberen om de ervaring van de baby in de baarmoeder na te bootsen kan gunstig zijn.
Een
babyhangmat doet dit allemaal, waardoor een veilige schommelomgeving wordt gecreëerd die doet denken aan de tijd van de baby in de baarmoeder.
Creëer goede omstandigheden voor slaap door te voldoen aan de behoeften van je baby in plaats van tegen ze in te gaan
De meeste ouders doen het prima op zichzelf, gewoon door dingen uit te proberen, te luisteren en te observeren, in hun zoektocht om uit te vogelen waar hun baby om vraagt en van houdt.
Bijvoorbeeld, als je iets wilt om op te steunen, denk dan aan alle natuurlijke manieren om een kind te kalmeren en vertaal die naar slaap.
Bijvoorbeeld:
- het wiegen van het kind
- zingen, rustig praten of liefdevol "shushen" als het kind overstuur is
- rustige oogcontact en gezellig praten aanbieden om het kind zich veilig te laten voelen en interactie met je aan te gaan
- de baby borstvoeding geven of een flesje aanbieden
- lichamelijk contact en knuffelen, vasthouden, kussen van het kind toestaan
- het kind meenemen naar een rustige plek, mogelijk buiten, en op deze manier hem of haar (en jezelf) afschermen van alle verstoringen die de rust kunnen verstoren die je probeert te bereiken.
Al deze dingen worden "emotionele regulatie" of "samenregulatie" genoemd, wat betekent dat de volwassene zijn of haar rust overbrengt op de baby door middel van al de bovengenoemde maatregelen. Dit zijn dingen die alle ouders instinctief doen als hun kind onrustig is.
Een kalm zenuwstelsel is een voorwaarde voor slaap
Baby's hebben niet de mogelijkheid om zichzelf te kalmeren en hun zenuwstelsel te reguleren. Hun hersenen zijn er nog niet voor ontwikkeld. Baby's en peuters kunnen alleen de vrede en kalmte vinden die ze nodig hebben door ouderlijke hulp. Het draait allemaal om pure hersenchemie, omdat de afscheiding van kalmerende hormonen en slaaphormonen wordt geblokkeerd door stresshormonen.
Normale baby slaap is dus in zekere zin "gedeelde slaap" waar ouders een grote rol spelen, ofwel fysiek door naast het kind te slapen, ofwel door altijd beschikbaar te zijn wanneer de baby een behoefte aan hulp uit.
Slaap, die plaatsvindt met behulp en ondersteuning van de ouder, helpt het kind de verbindingen in de hersenen te ontwikkelen die de basis vormen voor het vermogen van het kind om op de lange termijn in slaap te vallen zonder ouderlijke hulp. Op deze manier kan het kind zijn of haar weg terugvinden naar en een kalm zenuwstelsel behouden, zelfs wanneer het alleen is bij bedtijd of 's nachts wakker wordt.
Elke keer dat je liefdevol helpt je baby te kalmeren en in slaap te vallen, of het nu veel of weinig hulp kost, leent je baby als het ware jouw kalme zenuwstelsel en wordt hij of zij ondersteund in zijn of haar ontwikkeling.
Alle baby's - of kinderen - leren deze vaardigheid in de loop van de tijd. Op hun eigen tempo.
Samenvatting
-
Baby's en kinderen hebben vaak veel hulp nodig om in slaap te vallen gedurende hun eerste 2-5 levensjaren. Vaak hebben ze veel meer hulp nodig dan ouders verwachten.
-
Ontwaken met de behoefte aan hulp om weer rustig te worden, komt meestal voor tot aan de schoolleeftijd.
-
De slaapbehoeften van baby's en kinderen zijn individueel en kunnen sterk variëren - net als bij volwassenen.
-
De meeste ouders ondersteunen de slaap van hun kind zeer goed en tonen dit door te luisteren, te observeren en hun intuïtie te volgen.
-
De angst dat je als ouder iets verkeerd doet, dat je slechte gewoontes creëert, of dat er iets mis is met je kind, is volkomen normaal. Het is echter belangrijk om te onthouden dat deze angst alleen relevant is in zeldzame gevallen. Bij twijfel moet je altijd contact opnemen met je zorgverlener of lactatiekundige.
-
Ouderlijke hulp bij het in slaap vallen vormt de basis voor toekomstig "zelfstandig slapen".